HELGA SAGA: Auður Styrkársdóttir

HELGA SAGA: Íslendingasaga úr gráa veruleikanum er grípandi bók. Þetta eru minningarbrot höfundar. Hún er að rifja upp hvað það var eiginlega sem gerðist með stóra bróður hennar og hvernig það snerti hana oh fjölskyldu hennar, fjölskyldu þeirra. Bróðir hennar Helgi hafði oft komið sér í vandræði en það kastaði fyrst tólfunum á unglingsárunum. Fjölskyldan hafði verið að vona að þetta myndi eldast af honum, en svo varð þetta bara verra og verra. 

Auður skoðar þetta með því að skoða minningarbrot frá uppvextinum. Þannig lýsir hún sjálfri sér, fjölskyldu sinni og Helga. Þetta er lífleg fjölskylda, sem fylgist vel með þjóðmálum og lætur sig varða það sem er að gerast. Fjölskylda sem trúir því að það sé hægt að bæta heiminn og að það sé m.a. Þeirra hlutverk. En þau berjast í bökkum.

Loks kemur að því að Helgi gengur of langt, lögreglan er kölluð til og síðar sjálf læknavísindin. En sumir sjúkdómar eru verri en aðrir. Þeir eru ekki bara að því er virðist óviðráðanlegir, fjölskyldan situr eftir  með verkefni sem hún ræður ekki við og það veldur sársauka og getur skaðað hana.

Ég ætla ekki að reyna að endursegja þessa sögu hér, Auður bregður upp myndum frá ólíkum tíma skeiðum og  myndirnar eru hrærandi.

Þessi bók segir ekki einungis sögu Helga, hún er ekki síður innlegg í málefni geðfatlaðra. Það slær mig hvað lítið hefur breyst. Það er merkilegt hvað það fylgir mikil blygðun þessum sjúkdómi. Mér verður hugsað til kafla í bók eftur Kundera. Ég man ekki lengur hvað bókin heitir en kaflinn heitir Græni karlinn. Þar slær Kundera því föstu að við skömmumst okkar fyrst og fremst fyrir það sem við ráðum ekki við. Getum ekki að gert. Vegna þess að þar sé komið að mörkum getu okkar sem manneskjum. Ég man eftir því hvað ég varð hrifin þegar ég las kaflann um Græna karlinn í bókinni sem ég man ekki nafnið á. 

Ég trúi samt og vona að við getum unnið hug á þessar blygðunarsemi og lært að ræða um og takast á við andleg veikindi til jafns við líkamleg veikindi. 

Ég trúi því að það sé hægt að bæta heiminn og ég efast ekki.

Saga Helga er góð bók, hún fjallar ekki bara um hann, hún fjallar ekki síður um duglega fjölskyldu  sem tekst á við allt of erfitt verkefni. Og hún fjallar um sorg. Mikla sorg sem ekki má tala um.