Annað líf

Undanfarnar vikur, meðan þjóðin hefur syrgt gullkálfinn, hef ég notað til að lesa mikla og þykka bók eftir Per Olov Enquist, Ett annat liv. Lesturinn hefur verið mér fyrirhafnarsamur og ég er marbúin að leggja hann frá mér með þeim einlæga ásetningi að segja skilið við hann fyrir fullt og allt. Stöðugt hef ég þó guggnað á því og tekið hann upp í til mín aftur. Og ekki séð eftir því. Það er einskær tilviljun að þessi lestur kemur beint á eftir því að ég lauk við lestur Fjallkirkjunnar eftir Gunnar Gunnarsson og það fór ekki hjá því að ég bæti þessa höfunda saman í huga mér. Báðir eru þetta sveitastrákar sem yfirgefa heimabyggð og taka sér fyrir hendur að verða rithöfundar. Báðir segja þeir frá æsku og uppvexti og leið sinni til skáldskapar. Enquist segir frá trúarlegu uppeldi sínu, stjórnmálaskoðunum og íþróttaferli sínum, sneiðir hjá því að segja okkur frá persónulegum högum sínum. En Gunnar gerir ítarlega grein fyrir samskiptum sínum við fjölskyldu og vini en lítið sem ekkert frá stjórnmálaskoðunum sínum eða trúarlífi. Æfisögur eru ekki síst merkilegar fyrir það sem þær láta ósagt. Ég á enn eftir u.þ.b. 100 bls. og er nú að byrja á þeim hluta bókarinnar sem titill hennar vísar trúlega til, þ.e. viðskiptum hans við Bakkus. Eiginlega kvíði ég þessum kafla því eitthvað segir mér að stríðið við Bakkus geti hjá rithöfundum endað á versta veg það er að þeir gangi að Pegasusi dauðum í leiðinni. En ég ætla að fylgja PO í gegnum þetta stríð og vona það besta.