Klippt og kembd og þvegin

Ég fór til hárgreiðslustofu eftir vinnu vinnu í dag og Ingibjörg, uppáhaldhárgreiðslukonan mín var komin til baka úr alvarlegum veikindum. Ég er búin að sakna hennar þótt ég hafi svo sem ekkert uppá þjónustuna að klaga í fjarveru hennar en í mínum augum jafnast enginn á við Ingibjörgu. Þegar ég var á leiðinni heim kom gömul vísa upp í hug minn. Þannig er ég mér finnst stundum orð í bundnu máli lýsa best raunveruleika hvunndagsgins. Ég er svo heppin að eiga margar góðar ljóðlínur í minningabankanum. Ég held að ég hafi bloggað um þetta áður. Í kvöld leið mér svona: 

Klippt og kembd og þvegin

komin er hún á stallinn

haframjólk og heyin

henni gefur kallinn

ekki er hún dettin

ójárnuð á gljánni

Þegar hún tekur sprettinn

þá beitir hún tánni.

Þegar ég var yngri fannst mér að þessi vísa gæti ekki síður átt við mig enda hafði ég mætur á hestum og fannst alls ekki niðrandi að vera kölluð stelputrippi. Þetta á líklega ekki við lengur nema ef vera skyldi fyrsta ljóðlínan.