Sagan af Saur: Dæmisaga?

Í Heimskringlu er á einum stað sagt frá Eysteini illa Upplendingakonungi sem herjaði á Þrændur og sigraði. Hann bauð þeim að velja sér yfirvald og bauð þeim  að velja á milli Þóris faxa, þræls hans eða hundsins Saurs. Þeir völdu hundinn af því þeir töldu að það væri vænlegra, þannig gætu þeir ráðið meiru um eigin hag. Í hundinn settu þeir þriggja manna vit dubbuðu hann upp með silfuról og gáfu eigin  konunglega  bústað. Ef færð varð saurug báru hirðmenn hann á herðum sér yfir svaðið. Hann gat gelt til tveggja  orða og talað það þriðja. Hundurinn Saur (í Heimskringlu er stöðugt verið að segja frá því hvernig kóngar deyi) var rifinn á hol af úlfum þegar hann vildi vernda hjörð sína.

Þetta er lausleg endursögn á einni af þessum litlu sögum í Heimskringlu sem maður skilur ekki en ímyndar sér að sé gömul fyndni.

En í gær eða fyrradag þegar ég var að horfa á fréttirnar hrökk ég við. Mér fannst ég allt í einu greina dulinn sannleik í þessari undarlegu sögn.

Það var verið að sjónvarpa frá fréttamannafundi karlangans sem Bandaríkjamenn hafa kosið yfir sig og hann var að tala um lyf og kóvíd 19. Ég segi karlangann af því ábyrgðin er náttúrlega ekki hans, heldur hinna sem kusu hann til ábyrgðar. Var hugmynd þeirra e.t.v sú að þannig gætu ÞEIR ráðið meiru?

Myndin er af Heimskringlu.