Ofurþota hrapar

OFURÞOTA HRAPAR var fyrirsögn í Fréttablaðinu í morgun. Ég las greinina. Ekki vegna þess að ég hafi áhuga á ofurþotum, heldur af því ég hef verið að velta fyrir mér forskeytinu ofur- og hvað í því felst. Getur ofurþota hrapað, ef hún hrapar hefur þá ekki afsannast að hún sé ofur?

Það er stöðugt að verða meira og meira um að ofur- eða einhverjum álíka forskeytum sé hnýtt framan við orð. Hátækni, hátæknisjúkrahús. Hágæða-, hágæðavara, hágæðaþjónusta. Ofurþota, ofurfyrirsæta, ofurmenni. Á dögum ofurmennisins (superman), hins eina og sanna fannst mér ekkert athugavert við ofur. En í því fólst að honum var ómögulegt að tapa. Því er ekki nema eðlilegt að ég álykti sem svo að ofurþota geti hreint ekki hrapað. Var hún mönnuð spyr maðurinn minn þegar ég að segi honum frá fréttinni. Það veit ég ekki segi ég, það var ekkert talað um það í fréttinni. Það er kannski eðli ofurþota að vera ómannaðar sagði þá maðurinn.

Það er líklega málið. Með því að bæta forskeytinu ofur framan er ekki lengur þörf fyrir manninn, þennan venjulega mann sem bæði getur hrapað, tapað og gert mistök.

Og úr því ég er byrjuð að tala um þetta get ég ekki stillt mig um að taka ný- með. Af hverju í ósköpunum þarf að bæta ný- fyrir framan sköpun. Ekki er talað um nýsköpun þegar Guð skapaði heiminn. Eða er þetta ef til vill lagað í nýju Biblíuþýðingunni og fært til máls sem fólkið skilur?