Hentugt flokkunarkerfi fyrir drauga

Ármann Jakobsson skrifar afar læsilega grein í Skírni (vor 2010) sem hann nefnir: Íslenskir draugar frá landnámi til lútherstrúar: Inngangur að draugafræðum.

Í greininni segir hann frá flokkum þjóðsagna og æfintýra og hvað liggur að baki þeirri flokkun. Hjá Jóni Árnasyni kvíslast draugasögur niður í apturgaungur, uppvaknínga, sendingar og fylgjur. Þetta könnumst við öll við en Ármann sýnir fram á að þetta er ekki eins einfalt eins og það sýnist. Þarna eru draugar flokkaðir eftir því hvernig þeir eru til komnir en það væri e.t.v. hentugra að flokka þá eftir athöfnum þeirra, þ.e. hver er hlutverk þeirra hér á meðal oss. Heillandi viðfangsefni. Það er margt athyglisvert í þessari grein, sérstaklega fannst mér merkilegt að lesa um haugbúa en ég hef oft undrast hversu lítið er fjallað um þá í skýringum við fornsögur. Ekki fannst mér síður merkilegt að lesa um orðir draugur en það er sárasjaldglægæft í sögnum sem fjalla um þessar verur. Það er engu líkara en þetta orð, hugtakið draugur fyrir lifandi dauðan, sé á vissan hátt seinni tíma tilbúningur.

Ármann kallar grein sína inngang að draugafræðum og ég bíð spennt eftir næstu grein (eða bók?). Ekki veit ég hvort hrifning mín á grein Ármanns er til komin vegna undarlegs áhuga míns á flokkunafræði sem ég kann ekki að skýra (Ég dái Linné) eða vegna þess hversu spennandi mér finnst það vera að skoða þetta tilbrigði sem maður hefur búið til af eða um sjálfan sig til að spegla sig í og tjá sig um sitt innsta eðli.