Enn um Biblíulestur

Nú líður senn að lokum Biblíulestrar míns. Hóf hann á nýársdag og ætla að ljúka honum á gamlaársdag, þetta útheimti að lesa 3-4 blaðsíður dag. Mér hefur gengið sæmilega að halda áætlun, það hafa komið dagar sem mig langaði hreinlega ekki til að setjast niður með þessa stóru bók en ég lærði það fljótlega af reynslunni að það borgar sig ekki að láta safnast fyrir, því dagsskammturinn 3-4 bls. er nokkuð hæfilegt, við langan lestur ýmist tapaði ég athyglinni eða fannst þetta staglkennt, sem það auðvitað er.

Nú er ég stödd í Fyrra almenna bréfi Péturs. Mér er engin launung á því að mér hefur þótt þessi lestur  misskemmtilegur og mismikið gefandi. T.d hafði ég fyrirfram hugmyndir að Jóhannesarguðspjallið bæri af hinum guðsspjöllunum, en það fannst mér síður en svo og mér fannst Postulasagan bæði langdregin og ruglingsleg. En það lifnaði heldur betur yfir mér og Biblíulestrinum þegar ég komst í Bréf Páls.  Þau eru að vísu ólík. Páll er sannur guðfræðingur sem reynir að túlka boðskap Jesús þannig að hann nýtist fólki í raunverulegu lífi. Ég ber mikla virðingu fyrir fólki sem elskar ekki bara kenningar og svo fannst mér eins og ég kynntist líka manninum Páli. Nú er helst vitnað í Pál vegna þess sem hann segir um stöðu konunnar en ég hef aldrei heyrt því beinlínis flíkað að hann segir líka að menn eigi að vera góðir við konurnar sínar.

Eftir að hafa fylgt Páli á flakki hans um Austurlönd nær og Miðjarðarhafið og fylgst með andagift hans sem hann miðlaði söfnuðunum var það eins og stórt spor afturábak að lesa Hebreabréfið sem er afskaplega lögmálstengt. En þar er þó að finna þessa dásamlegu setningu:"Gleymið ekki gestrisninni, því vegna hennar hafa sumir hýst engla án þess að vita af." Ætli Bertold Brecht hafi lesið þetta áður en hann skrifaði Góðu sálina í Sesúan?

Ég er sem sagt að verða búin með þennan lestur og hef þegar öðlast nokkra yfirsýn yfir þetta rit, meiri en ég gerði mér vonir um við upphaf þessarar ferðar. Auðvitað geri ég mér grein fyrir að þarf meiri og ýtarlegri lestur til að skilja þessa bók og ég veit líka að það finnst margvíslegur skilningur.

Þegar ég hóf þennan lestur vakti fyrir mér að skilja hvers vegna þessi bók hefur fylgt mannkyninu svo lengi sem raun ber vitni og um leið og það gerir svo lítið með hana. Að lesti loknum er ég engu nær. Reyndar eru þetta tvær spurningar en ekki ein, líklega þarf að svara  hvorri fyrir sig.