IM SOMMER DER MÖRDER

Var að ljúka við 457 síðan morðsögu sem að sumarlagi í friðsælu umhverfi í suðurhluta Þýskalands. Mér var bent á bókina og sagt að hún væri góð og margverðlaunuð. Reyndar sá ég fljólega eftir þessu að hafa nokkurn tíma byrjað. Mér gekk lesturinn seint einkum vegna þess að í bókini eru margar skammstafanir á stofnunum innan lögreglu og dómskerfis sem mér fannst erfitt að lesa úr. Ekki bætti heldur úr skák að bókin er önnur bók höfundar um um lögreglukonuna Louise Boni sem er þurr alkóhólisti sem hefur sigrast á drykkjuskap í klaustri með hjálp zen- munka. Hún er reyndar enn illa haldin og hugsar mikið um flöskuna og á óuppgerðar martraðir úr fyrri átökum við glæpalýð úr fyrri bók. Þetta þvældist nú allt dálítið fyrir mér en komst í gegnum bókina á þrjóskunni einni saman.

Kostirnir við þessa bók eru að hún er talsvert óvenjuleg glæpasaga. Aðalsöguhetjan er fráskilin kona á fimmtugsaldri sem er að takast á við alkóhólvanda. Sögusviðið er hið undurfagra Suður-Þýskaland. Bókin er er skrifuð á fögru máli og höfundurinn gefur sér góðan tíma til að skapa aðstæður, persónur og landslag sem lesandinn sér ljóslifandi fyrir sér. Efnisinnihald bókarinnar er ekki síðra, glæpirnir eiga sér sögulegan bakgrunn sem rekja má til stríðsátaka í Evrópu og víðar.

Nú langar mig til að lesa fyrri bók sem heitir Mord im Teichen des Zen og svo ef ég verð ekki alveg uppgefin, bókina Wenn aus Opfern Täter werde .