Samtal Davíðs og Geirs er eins og hákarl og vín.

Það er sagt um hákarl og gamalt vín að það batni með árunum. Ég veit ekki hvort þetta er rétt. Mér hefur aldrei auðnast að sannreyna þessa kenningu, hvað varðar vínið. Gamalt eðalvín er ekki í verðflokki, sem hentar mér. En ég hef aftur á móti borðað vel þroskaðan hákarl. 

Þegar ég var að alast upp austur í Breiðdal á sjötta áratugnum, fékk móðir mín fékk sendan hákarl frá Stefáni frænda okkar í Vestmannaeyjum. Eftir að Stefán hafði sent okkur hákarlinn, skall á verkfall og sendingin tafðist. Þegar hákarlinn loksins kom var hann svo þroskaður að það mátti borða hann með skeið. Lyktin var kæfandi.

Ég er ein af þeim sem bíð spennt eftir birtingu símtalsins fræga. Mér finnst vera ólykt af því nú þegar og alveg kominn tími á að framreiða það.