25.3.2014 | 18:44
Þá rigndi blóði og vopnin sóttu að eigendum
Enn að hugsa um Brjánsbardaga. Í aðdraganda bardagans gerðust undur og stórmerki.
Þegar þar var komið sögu að Sigtryggur konungur hafði fengið víkinginn Bróður til liðs við sig (gegn Brjáni) með því að heita að heita honum konungdómi og móður sinni, skoraðist Óspakur félagi hans undan en hann réði þriðjungi liðsins. Eftir að Bróðir hafði brugðist illa við þessu og sett hann í herkví varð hann og menn hans fyrir ásóknum þrjár nætur í röð. Fyrst rigndi blóði og þeir brenndust, þá réðust að þeim þeirra eigin vopn og loks réðust gegn þeim hrafnar með járnklær og járngogga.
Mér finnst senan með vopnin sem vega að eigendum sínum best. Hún væri fín í kvikmynd. Reyndar myndu allar þessar senur myndast vel. Ég held að þær orki svo sterkt á hug min, vegna þess að þær lýsa stríðsógninni svo vel. Líka því sem gerist í nútímanum. Og ef til vill í framtíðinni.
Annað eins gæti nú gerst og að vopn vegi að eigendum sínum. Og fleirum. Við nú búum ekki lengur svo langt frá HEIMSINS VÍGASLÓÐ.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Bloggfærslur 25. mars 2014
Um bloggið
Bergþóra Gísladóttir
Nýjustu færslur
- 20.10.2023 Um Torfhildi Hólm
- 12.10.2023 Gráu býfugurnar hans Andrej Kurkov
- 29.6.2023 Tugthúsið
- 19.6.2023 Það er svo gaman að vera vondur
- 18.6.2023 Ferð til Skotlands og Orkneyja
Færsluflokkar
Tenglar
Baráttusamtök
Vinir og vandamenn
Bloggvinir
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (30.4.): 0
- Sl. sólarhring: 17
- Sl. viku: 79
- Frá upphafi: 0
Annað
- Innlit í dag: 0
- Innlit sl. viku: 72
- Gestir í dag: 0
- IP-tölur í dag: 0
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar