Þessi pistill er um fótbolta

 

Þessi pistill er tileinkaður fótbolta. Ég er hugsi yfir því hversu margir, einkum kynsystur mínar ,láta heimsmeistarakeppnina  í Rússlandi fara í taugarnar á sér.  Sjálf nýt ég hennar í botn. Ég held að það vanti fræðslu um fótbolta, helst stutt námskeið, til að kenna fólki sem ekki hefur lært að njóta þess að horfa á fótbolta. Eitthvað fyrir byrjendur, ekki þetta samtal fótboltavitringa fyrir og eftir leik.

Ég er nefnilega sjálf alin upp við mikla  fótboltagleði, Breiðdælingar voru engir aukvisar  í fótbolta á eftirstríðsárunum. Þar var rík og góð fótboltahefð. Margir vildu þakka hana áhrifum frá séra Róbert Jack, sem var stuttan tíma prestur á Eydölum. Koma hans til Íslands var fyrir tilstilli  Alberts Guðmundssonar. Var mér sagt. Sagan sagði að presturinn hefði átt það til að lýsa því yfir úr stólnum að þetta yrði stutt messa en síðan yrði æfing á Stöðulbarðinu, sem var fyrsti  fótboltavöllur Breiðdælinga.  Eftir messu snaraði presturinn sér úr hempunni og stýrði æfingu.

Alla vega skapaðist sú hefð, að fótboltakeppnir voru oft tengdar hátíðum og skemmtanahaldi. Fyrst fótboltaleikur, síðan samkoma og loks dans. Ég man eftir æsispennandi keppni milli Breiðdælinga og Stöðfirðinga. Því miður tíðkaðist ekki að konur tækju þátt í þessari íþrótt fremur en öðrum íþróttum. Þær horfðu á.

En ég nota heimsmeistarakeppnina ekki einungis til að horfa á leiki. Ég nýt þess að dýpka landafræðiþekkingu mína og fletta  þjóðum og keppnisstöðum upp á Google og gera margvíslegan samanburð.

Og í þetta skipti hefur áhugi í minn beinst að Rússlandi.

Það var sérstakt happ í hita keppninnar að rekast á nýlega bók eftir Jón Þ. Þór,skólabróður  minn. Kaflinn um Katrínu miklu keisarynju (fædd 1729 , dáin 1796). Hún tók völd 1762 eftir að hafa steypt manni sínum Pétri III. af stóli. Hún ríkti síðan til dauðadags  1796. Það var kannski eins gott að steypa honum því hann var að undirbúa innrás í Holsetaland. Okkur hefur líklega aldrei staðið meiri ógn af Rússum. Á þessum tíma heyrði Holsetaland undir Dani og það gerði Ísland líka.

Það er gaman að lesa um þessa drottningu upplýsingatímans, ég ætla að segja frekar frá bókinni þegar ég hef lokið henni.

Ég held að hugmynd mín um námskeið eða æfingabúðir sem miði að því að kenna fólki að njóta þess að horfa á fótbolta sér til ánægju, sé í anda upplýsingastefnunnar.

Myndin er af Katrínu miklu.